Jesień i zima to czas, w którym odporność wielu osób zostaje wystawiona na próbę. Katar, ból gardła, osłabienie, kaszel – dla niektórych to sezonowe epizody, dla innych – ciągnące się tygodniami infekcje, z których organizm nie może się otrząsnąć. Dlaczego tak się dzieje? Czy nasza odporność to tylko kwestia „silnego organizmu”, czy może coś więcej?
Kiedy infekcja powraca zbyt często…
Czasami wystarczy mocniejszy przeciąg czy kontakt z przeziębionym dzieckiem i już jesteśmy chorzy. Jednak niektórzy przechodzą przez sezon jesienno-zimowy niemal bez żadnych objawów. Co sprawia, że nasz organizm się „poddaje”?
Wiele zależy od sprawności układu odpornościowego, ale również od funkcjonowania konkretnych narządów – gardła, migdałków, krtani, oskrzeli i płuc. To one są pierwszą linią obrony przed wirusami i bakteriami. Kiedy ich funkcja jest zaburzona, infekcje pojawiają się szybciej i częściej.
Odporność nie działa w oderwaniu od całego organizmu
Wielu moich pacjentów zastanawia się, dlaczego dopiero teraz – po latach względnego zdrowia – zaczynają chorować częściej. Tymczasem odporność to system złożony i wrażliwy na przeciążenia fizyczne, emocjonalne, środowiskowe, a nawet te z dzieciństwa czy okresu życia płodowego.
Latami gromadzone napięcia i stres kumulują się w ciele. W efekcie organizm przestaje sobie radzić z codziennymi obciążeniami. Niewyspanie, praca pod presją, nieregularne posiłki, stresujące relacje – to wszystko ma wpływ na osłabienie układu immunologicznego.
Ukryty wróg odporności: stres i przeciążenie układu nerwowego
Jednym z kluczowych czynników osłabiających odporność jest nieprzerwana stymulacja układu nerwowego. Żyjemy w stanie ciągłej gotowości – nasze ciało przez większość dnia działa w trybie „walcz albo uciekaj”.
To, co kiedyś było mechanizmem obronnym przed realnym zagrożeniem, dziś aktywuje się w odpowiedzi na… skrzynkę mailową, telefon od szefa czy niekończące się zadania. Efekt?
- wzmożone napięcie mięśni (zużywające ogromną ilość energii),
- wysoki poziom adrenaliny i kortyzolu,
- zahamowane procesy regeneracji i trawienia,
- wybuchowość lub przeciwnie – wycofanie i płaczliwość,
- somatyczne objawy: bóle głowy, ciśnienie, dolegliwości żołądkowe, brak siły do działania.
Wszystko to przekłada się na osłabienie odporności. Organizm, który funkcjonuje w chronicznym stresie, nie ma zasobów, by skutecznie bronić się przed patogenami.
Kiedy odporność zawodzi, mikrokinezyterapia może pomóc
W mikrokinezyterapii bardzo często pracuję z osobami, które mają osłabioną odporność – chorują regularnie, a mimo stosowania leków i suplementów nie wracają w pełni do sił.
Podczas pracy manualnej z ciałem bardzo często odnajduję przeciążenia w takich strukturach jak:
- nadnercza – mogą być „przestymulowane” i stale produkować hormony stresu lub przeciwnie – zbyt słabe, co objawia się przewlekłym zmęczeniem,
- podwzgórze – centrum zarządzania równowagą hormonalną, emocjonalną i somatyczną,
- migdałki, płuca, oskrzela – osłabione struktury mające bezpośredni kontakt z patogenami.
Zadaniem mikrokinezyterapii jest odblokowanie tych obszarów, przywrócenie równowagi organizmu i stymulacja naturalnych mechanizmów regeneracji. Dzięki temu ciało może znowu zacząć działać w harmonii – a odporność ma szansę powrócić do formy.
Zadbaj o swoją odporność holistycznie
Zdrowy styl życia, dobra dieta i suplementacja są ważne – ale nie wystarczą, jeśli ciało funkcjonuje w chronicznym napięciu. Odporność to nie tylko bariera fizyczna, ale też odbicie stanu naszego układu nerwowego, emocji i stylu życia.
Jeśli czujesz, że Twój organizm nie może się podnieść po infekcji, często chorujesz lub Twoje dziecko łapie przeziębienie jedno po drugim – mikrokinezyterapia może być dla Was bezpieczną i skuteczną drogą do przywrócenia równowagi.
Chcesz dowiedzieć się więcej o pracy z układem odpornościowym?
📩 Skontaktuj się ze mną, chętnie opowiem, jak mogę pomóc.
🔹 Zapraszam na terapię w ujęciu holistycznym.
🔹 Pracuję z dziećmi i dorosłymi.
